Tijd vliegt voorbij

De tijd vliegt echt voorbij. Over twee maanden ben ik weer thuis. Eerst vond ik een half jaar wel lang, maar doordat ik elke dag stage loop en in het weekend meestal bij familie zit heb ik niet eens de tijd om Amsterdam, vrienden en familie te missen. En met internet/skype kun je ze toch best vaak spreken. Afgelopen weekend was ik bij de jongste broer van mijn opa, Mario Méndez Araya. Hij woont in San Felipe, een stadje op 1,5 uur rijden van Santiago, ligt ten noorden van Santiago. Soms voelt het alsof ik geadopteerd ben als ik mijn familie bezoek. Je leert allemaal nieuwe mensen kennen die bloedverwanten van je zijn, maar het zijn volslagen vreemden! Het is een blij gevoel dat je ze eindelijk ontmoet, maar het heeft ook iets treurigs omdat je ze zo lang hebt moeten missen. Zo moet het zijn voor geadopteerde kinderen als ze hun familie ontmoeten.

Chili is een ontzettend mooi land, Nederland past 21 keer in Chili en we hebben evenveel inwoners, als je het zo bekijkt is Nederland wel ´vol´ ja :-) Hier heb je nog gebieden die compleet verlaten zijn. Waar geen mensen wonen.
De cultuur en de warmte van mensen vind ik tot nu toe het leukste aan Chili. Hier zijn ze heel erg gericht op de familie, familie komt op de eerste plaats. Hier komen ze elk weekend samen en zien ze elkaar regelmatig. Ik ken mensen in Nederland die hun eigen neven en nichten niet eens kennen! En die hun ooms en tantes maar 1x per jaar zien met kerst... Hier in Chili kan dat niet, je kent hier al je familie. Zoals dat ik mijn ´tio-abuelo´en zijn familie heb ontmoet, het is niet gebruikelijk in Nederland dat je je achterneefjes en nichtjes kent. Hier in Chili ben je niet alleen en kán je ook niet alleen zijn. Ik heb het zelf meegemaakt dat mijn tantes en ooms mij opbellen alleen maar om te vragen hoe het gaat ¨Ja, we hadden al een week (!) niets van je gehoord dus we waren benieuwd hoe het met je was¨. Dat is toch superlief, ze maken zich zorgen om de dochter van hun nichtje!

Aan de andere kant, het feit dat Nederland zo individualistisch is geeft wel meer ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. In Nederland doet iedereen gewoon wat hij wil, is meer op zichzelf gericht en is iedereen meer zelfstandig. Dat is hier niet het geval, het is hier meer conservatief en moet je vaak eerst trouwen voordat je het huis uitgaat en dan nog ga je meestal niet samenwonen maar blijf je in het huis van je ouders wonen. Ik zie hier mensen van 28 die zich moet moeten verantwoorden tegenover hun ouders, of zoals mijn nichtje die al een baby heeft, maar toch eerst toestemming moet vragen aan haar moeder als ze uit wil gaan... Hier worden ´kinderen´ echt kinderen gehouden.

Mijn moeder is altijd vergeleken Nederlandse moeders chileens-streng geweest. Maar hier in Chili zou ze dat totaal niet zijn, hier vinden ze mijn moeder liberaal. Want hier zijn ze nog erger! :-) En ze zijn niet streng om vervelend te doen (alhoewel dat wel zo is...) maar alleen omdat ze bezorgd zijn en die bezorgdheid laten ze zien door strict te zijn. En als je in Chili woont is dat niet erg want dan weet je niet beter, maar als je eenmaal de Nederlandse cultuur kent is dat echt een shock ¨Als ik 28 ben gaat mijn moeder mij toch niet vertellen wat ik wel en niet moet doen¨ in Chili dus wel...

Ik begrijp nu ook beter de cultuur botsing tussen de Arabische en Nederlandse cultuur. We moeten het niet zo ver zoeken, Chilenen (katholieken) hier in Chili zijn net zo bezig met hun geloof als Turken en Marokkanen en willen net zo goed hun normen en waarden aanhouden. Ik vind mijn katholieke familie soms wat weghebben van de Arabische cultuur: conservatief, machocultuur etc. Mijn opa en oma hadden ook te maken met een cultuurbotsing toen ze hier kwamen met hun kinderen. Die dachten ook dat hun kinderen eerst zouden trouwen en dat het huis uit zouden gaan, maar zo werkt dat niet in Nederland. Het is het onbegrip, wat het zo moeilijk maakt. Bijvoorbeeld toen ik ging verhuizen naar dit appartement waar ik nu zit kreeg ik ook een kruisverhoor van iedereen over waarom ik weg wou en niet gewoon ´veilig´ bij familie bleef, gewoon omdat ze bezorgd zijn. Hier in Chili moet je een verdomd goede reden hebben om alleen te gaan wonen!

Nu zijn natuurlijk niet ´alle´ Chilenen zo. Maar het moet gezegd worden dat het een conservatief land is, hoewel dingen natuurlijk wel veranderen en het vergeleken 30 jaar terug helemaal niet meer zo conservatief is. Hier zie je trouwens dat er heel veel appartementen worden gebouwd met maximaal drie slaapkamers, daar is dus ook gewoon geen ruimte voor een grote familie. Dus over een x aantal jaren is dat hier ook anders. Ik vind mensen hier in Chili over het algemeen trouwens vrij ´bang´. Iedereen die ik ken heeft mij gewaarschuwd voor dieven, oplichters, zakkenrollers etc. ¨Loop niet ´s avonds na 20:00 alleen op straat¨, ¨Sluit je deur goed voor dat je gaat slapen¨, ¨Let goed op voor zakkenrollers¨ etc. Allemaal algemene waarschuwingen heel lief bedoeld, maar na 1x weet ik het wel, ik ben geen klein kind meer. Als ik Chilenen moet geloven zijn Chilenen allemaal dieven, drugsverslaafden, leugenaars en oplichters. Ik vind dat zo raar, ik ga toch niet zeggen in Nederland tegen een buitenlander dat Nederlanders slecht zijn? Hier in Chili hebben ze de volgende verklaring ¨Sinds er drugs in dit land is zit het vol met slechte mensen¨.

Ik begrijp dat wel want in Nederland hebben we een vrij goede verslavingsopvang en de drugsverlaafden die je ziet willen je een fiets verkopen voor 5 euro. Dat is hier niet, dus worden mensen echt op straat met wapens beroofd. Naast dat wonen mensen allemaal met hekken voor hun huizen. Ze zijn allemaal bang dat er wordt ingebroken. Logisch, ik wil ook niet dat er wordt ingebroken in mijn huis, maar ik doe gewoon een extra slot op mijn deur.
Ik denk dat de angst van de dictatuur(gevaar) zich heeft omgezet in angst voor dieven, drugsverslaafden etc. Het is goed om op jezelf te passen, maar je moet het niet gaan overdrijven. In Nederland heb je ook slechte mensen, die heb je overal, maar ik ga daardoor toch niet ´s avonds mijn huis niet meer uit? Tuurlijk moet je het gevaar niet opzoeken, maar ik geloof in pure pech. Mijn oma´s portemenee is gejat in de AH om te hoek en mijn nichtje is in Ierland in de kerk beroofd!

In Nederland wil iedereen in het centrum van een stad of dorp wonen. Hier is dat andersom, niemand wil in het centrum wonen, naast de smog zijn er hoeren, drugsverslaafden etc. die ´s avonds in het centrum rondhangen, dus wat gebeurt er iedereen, die geld heeft, gaat aan de rand van de stad wonen, steeds meer de de bergen op/in, dus naar de Barrio Alto (hoge wijk). Het resultaat is dat de ´rijke´ mensen dus in de Barrio Altos wonen achter hun tralies veilig ver weg en dat dus zij de gevangenen zijn en de dieven vrij rondlopen, dat is toch de omgekeerde wereld! Je hebt hier ook ´condominios´ dat is een soort miniatuur Centerparcs met een aantal dezelfde (grote, rijke) huizen waar een hek om heen staat en een bewaker de toegang bewaakt tot het complex. Hoe bizar is dat, dan zit je dus helemaal in een gevangenis. Ik doe thuis mijn deur open en ik sta meteen op straat, heerlijk!