Things to do

Mijn terugdatum is 9 Juni 2010 i.p.v. 7 Juni. Waarom? Omdat ik geen ticket terug heb. `huh, hoezo dan niet?´ ja dat vroeg ik mijzelf ook al voor 2 weken af, ik ben opgelicht. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb een ticket gekocht voor heen en terug en die terugdatum is na mijn vertrek uit NL door het reisbureau omgezet naar 2 mei zonder mij hiervan op de hoogte te stellen. Waarom? geen idee... het reisbureau bestaat nu niet meer, falliet?!?! en de eigenaar is nergens te bekennen... Mijn lieve moeder heeft een nieuw ticket geregeld en nu ga ik 8 Juni terug met Air France. Ik kom woensdag 9 juni om 14:20 uur aan op Schiphol vanuit Parijs. Het enige ´positieve´ aan dit verhaal is dat ik een terug ticket heb :-) Ik ben nog lang niet op Chili uitgekeken en wil hier graag nog een keer naartoe voor langere tijd. Na dit jaar ben ik erachter gekomen dat ik niet hoef te kiezen voor Chili of NL, het enige dat ik hoef te doen is wonen waar ik me op dat moment het prettigst voel en dat is op dit moment Chili. Dat betekent niet dat ik NL voorgoed achterlaat en dat ik daar nooit meer terug hoef te komen. Ik wil graag naar NL wil mijn familie zien, door Amsterdam lopen en even iedereen weer zien dat heb ik nodig en is volgens mij ook volstrekt logisch. Ik ga dus op 15 november weer terug.

De afgelopen twee maanden zijn echt ontzettend snel gegaan. De laatste week van Maart ging Arlen weg, we waren samen nog naar San Felipe gegaan naar tio Mario en tia Mary(broer en zus van opa), laatstgenoemde is inmiddels tien dagen geleden overleden, ze zou deze maand 92 zijn geworden en is overleden aan ouderdom, ik was naar de begrafenis in Limache gegaan, er zijn daar muren op de begraafpalats waar je een gat ter grootte van een doodskist kan kopen en daar werd de kist in gedaan. Voordat dat gedaan werd zijn de resten van haar vader en broer eruit gehaald die waren daar dus daarvoor begraven, de resten werden in een plastic vuilniszak gedaan en daarna (toen wij weg waren, werd mij verteld) gezellig naast de kist geschoven met plastic zak en al. Het duurt ongeveer 10 jaar voordat alles verteerd is het schijnt dat je na vijf jaar nog vlees op botten hebt als je bent overleden... Dus de komende tien jaar kan daar niemand begraven worden, dan moet er een nieuwe begraafplaats-in-muur worden gekocht. Tia Mary´s naam wordt later op de steen gebeiteld.

Ook nog bij tia Margarita langsgeweest, toen was Arlen weer terug naar NL en toen kwam Rosa naar Chili, was erg gezellig zij is inmiddels ook officieel Chileense yeah! Met Rosa, Francisco en vrienden naar Chico Trujillo geweest, Chileense cumbia band. Ook begonnen met logopedie aan zoontje van een collega. Hij heeft een kort tongriempje en heeft problemen met de uitspraak van de /S/.
Rosa had mijn originele diploma meegenomen voor mij vanuit NL zodat ik die kon omzetten, dit kan alleen bij de Universiteit van Chili.
Om mijn diploma om te laten zetten moet ik het volgende doen:
- aanvraagbrief voor omzetten diploma
(ik moet eerst officieel vragen of ze uberhaupt mijn diploma willen omzetten)
- CV
- kopie identiteitsbewijs
- overzicht vakken van de opleiding logopedie
- kopie van gelegaliseerd diploma
Als de Universiteit mijn aanvraag goedkeurt gaan ze de vakken van de opleiding hier en in NL vergelijken en op basis daarvan bepalen ze of ik 1,2 of 10 examens moet doen. Je wordt geholpen bij het voorbereiden voor de examens. Zodra je de examens hebt gehaald heb je binnen een maand je Chileense diploma.
Het hele proces duurt 1 - 1,5 jaar. Daarom wou ik nu alvast beginnen met alles.

Ik heb alle documenten klaar, mijn oom heeft mij geholpen met de aanvraagbrief. Hier werd mij gezegd dat ik mijn diploma hier in Chili moest legaliseren, dus ik naar het ministerie van buitenlandse zaken afdeling legalisatie. `nee, u moet ook uw diploma in NL laten legaliseren´ Chili en NL hebben geen legalisatieverdrag hierdoor moet je je diploma in beide landen laten legaliseren, als ze dat wel zouden hebben is het genoeg het alleen in een van beide landen te legaliseren.
Ik moet hier dus in NL achteraan gaan.
Eerste weekend van mei was ik in Villa Alemana weer op bezoek bij familie, i.v.m. 1 mei, dag van de arbeid hadden we een extra lang weekend. Was met mijn neef Pablo en een vriend naar het casino in Viña geweest, was erg gezellig. Wat gewonnen en weer verloren uiteindelijk voor 5 euro uitgeweest prima toch!
Nu ga ik voorbereiden op reis terug. Ik laat wat spullen bij Cristian en bij familie. Ga beetje bij beetje al beginnen met dingen opbergen, verder kijken of ik nog kan afspreken met mensen om uit te gaan 7 juni voordat ik wegga. Op mijn ´to-do list´ staat nog Isla Negra, daar staat een huis van Pablo Neruda dat ik heel graag wil zien, Viña Cousiño Macul (wijn proeven...) en natuurlijk cadeaus shoppen :-)