Groningen, Suriname rivier en Kotodansi

Ik was vergeten te vertellen dat ik vorige week ook naar Groningen ben geweest. Een plaats in Saramacca. Groningse boeren kwamen daar rond 1845 om landbouw te bedrijven, maar de missie mislukte omdat alles haastig slecht was voorbereid. Daarnaast had je in die tijd nog geen GGD die preventieve vaccinaties gaven tegen tropische ziekten. Binnen een jaar stierf de helft (ik geloof dat er in totaal 500 mensen zijn gekomen, boeren en hun gezinnen) de rest is toen verhuisd naar de stad.

Het Sranan Tongo gaat me steeds beter af qua begrijpen maar spreken doe ik het nog lang niet. Het is op zich geen moeilijke taal, als voorbeeld:
watra = water
kowru = koud
broko = gebroken

Me go sribi (ik ga slapen)

Ze combineren ook Nederlandse woorden met het Sranan Tongo. Bijvoorbeeld:
"heb mi vergeet"
"yu stel mi teleur"

Ze gebruiken dan de stam van het Nederlandse woord. Ook gebruiken ze sommige woorden voor dezelfde betekenis. Ik kwam erachter dat "Olie" bij hun zowel olie, slaolie, olijfolie, benzine als sojaolie kan betekenen.

Dinsdag ben ik dus met de politiepatrouille mee geweest op de boot. We hebben over de Suriname rivier gevaren het was ontzettend mooi. We zijn langs diverse plantages gevaren waarvan de meeste niet meer zichtbaar waren. De avond daarvoor dus Pom gemaakt met m'n oma en die tijdens de lunch opgegeten en, als zeg ik het zelf, was erg lekker!
We zijn langs White Beach en Overbridge gevaren, zijn allebei recreatiegebieden langs het water. White Beach is iets dichter bij de stad en schijnt populair te zijn onder jongeren. Overbridge ligt iets verder dan White Beach en is meer voor het hele gezin. Daar kan je ook hutjes huren om te overnachten.
Bij Overbridge gelunched en uitgerust. Niets doen is ook zo vermoeiend :-)
Het was ongeveer twee uur heen (tot Overbridge) en twee uur terug en alleen op de terugweg zijn we langs een boot geweest om te vragen wat ze daar deden. Bleek dat ze vastzaten maar dat hulp onderweg was. Wat een relaxte baan!
Naast de politieboot vaarde er ook een klein motorbootje mee. Als ze korte afstanden varen gaat die kleine boot niet mee, maar bij lange afstanden wel voor het geval er iemand plotseling naar de stad moet. Dan gaat de kleine boot sneller. In totaal waren er dus 6 politieagenten mee, vier op de grote boot en twee op de kleine. Verder waren oom Leslie, tante Iris (ook zusje van m'n oma), twee vrienden van oom Leslie en ik mee.
De bodem van de Suriname rivier bestaat uit modder met daaronder een laag zand.

Woensdag overdag meegegaan naar de wasserij en 's avonds met tante Iris en een vriendin van haar mee geweest naar een 'Kotodansi' is een dans waarbij vrouwen in traditionele klederdracht gekleed moeten gaan.
koto = rok uit traditionele Creoolse klederdracht
kotomisi = vrouw die Creoolse klederdracht aanheeft.
Tante Iris had een koto voor me meegenomen. Het was een 'Motjo koto'. Motjo betekent eigenlijk 'hoer' maar dat noemen ze zo omdat'ie in vergelijking met andere koto's kort is.
Helaas was het 's avonds, buiten en donker dus heb ik geen foto's kunnen maken. Het was leuk om te zien hoe al die vrouwen in hun prachtige koto's helemaal uit hun dak gingen op de muziek van de live band die er speelde. Het was de verjaardag van een vriendin van Iris. Ik heb natuurlijk wel foto's gemaakt van mijn motjo koto en die van tante Iris. Ze had ze allebei zelf gemaakt.

Donderdag en vrijdag met griep thuisgebleven. Ik stond donderdag op en had het koud en warm en had koorts. Was wel een grappig gezicht, lag ik op de bank bij m'n oma met m'n spijkerbroek en een vest aan onder een dikke deken (wel met airco) in de tropen. Oom Leslie was vorige week ook ziek hij had precies hetzelfde. Geen flauw idee waardoor het kwam, denk dat het zowiezo heerst en misschien begint je lichaam nu pas te 'acclimatiseren'. Maar goed ben nu weer de oude.

Gisteren zijn we naar Brownsberg geweest. Een natuurreservaat ten zuiden van Paramaribo. We zijn met z'n 12'en gegaan in een busje. We zijn eerst naar de top gegaan, daar had je mooi uitzicht op een stuwmeer en daarna zijn we naar Leoval gegaan. Is een waterval, maar omdat het nu droge tijd is kwam er niet zo veel water in regentijd schijnt er heel veel water te komen. We zijn er onder de waterval gaan staan was lekker verfrissend. Het was een flinke klim en wandeltocht maar helemaal de moeite waard!
Heb nu wel een beetje spierpijn in m' n kuiten...
Vanochtend heb ik een foto gemaakt in een andere koto, ' Broko bere' koto = gebroken buik, omdat de koto opbolt bij de buik (doen ze expres) Nu ben ik weer bij tante Rosita. En ga vandaag rustig aan doen. Deze laatste week nog geen concrete plannen, maar ga er zeker van genieten :-)