Onderwijssysteem in Chili

Ik zal uitleggen hoe het onderwijssysteem hier werkt. Hier in Chili is er ook de leerplicht tot 17 jaar.

0-4 Creche/ Peuterspeelzaal (Pre-kinder)
4-6 Kleuterschool (Kinder)
6-14 Basisschool(Enseñanza Básica)
14-18 Middelbare school (Enseñanza Media)

Het is steeds meer gebruikelijk je kind voor zijn 6e jaar al onderwijs te laten volgen, in de vorm van pre-kinder en kinder. Al het onderwijs in Chili is verdeeld in Publiek en Particulier onderwijs. Als je als ouder geld hebt stuur je je kind naar een particuliere school.

Hierna volgt de Universiteit. Voor de reguliere (publieke)universiteiten moet je eerst een test doen, de PSU: Prueba de Selección Universitaria. Deze toets bepaalt óf en zo ja naar welke Universiteit kan. Het is een soort CITO toets. Want afhankelijk van het aantal punten dat je haalt kan je naar de Universiteit van jouw keuze. Bijv. je wilt naar de ´Universidad de Chile´ en je haalt te weinig punten op de PSU: wordt je niet toegelaten. En hoe groter/belangrijker de universiteit hoe hoger het aantal punten moet zijn dat je nodig hebt. Aangezien de middelbare school hier op één niveau wordt doorlopen bepalen ze voordat je naar de universiteit gaat je niveau. Hierdoor hebben de universiteiten ook de garantie dat ze ´goede´ studenten krijgen.
Je weet dus hoeveel punten iemand ongeveer heeft gehaald als diegene zegt aan welke Universiteit hij studeert...

Bovenstaande geldt voor de publieke universiteiten. De particuliere universiteiten zijn naar mijn mening nog erger qua toelating. Elke universiteit bepaalt zijn eigen toelatingseisen, dit varieert van een flink bedrag betalen, bepaald aantal cijfers (cijfers gaan hier trouwens maar tot 7, 7 is het maximum)hebben gehaald of een toets maken. Dit kan betekenen dat je voor je aanmelding alleen al 500 euro moet betalen! Dan ben je nog niets eens toegelaten. De universiteiten hier zijn niet allemaal van de overheid, de publieke wel en zijn dus bestemd voor de mensen die niet de financiële middelen hebben om aan een private instelling te studeren. Dan heb je de universiteiten van de Kerk en de particuliere universiteiten.

Als je na je PSU niet genoeg punten hebt om aan de gewenste univesiteit te studeren kan je een jaar naar een pre-universitario school gaan. Hier wordt je voorbereid op je PSU. En als je niet naar de universiteit gaat ga je naar ´el instituto´. Dit is vergelijkbaar met HBO-MBO niveau. De opleidingen die je hier kan volgen zijn meer praktijk gericht en meer technisch en duren minder lang, 3-4 jaar.

Studeren is hier steeds minder een luxe aan het worden steeds meer mensen beschikken over de middelen om te studeren zoals m.b.v. studiebeurzen en het is ook meer ´gewoon´ om te studeren hier. Maar het is niet makkelijk. Als je geen geld hebt houd het gewoon op. En dat is in Nederland niet het geval. Tuurlijk is het makkelijker als je geld hebt, dat is hetzelfde in de hele wereld, maar het is niet onmogelijk voor Nederlandse studenten. Iedereen die in Nederland wordt geboren heeft in principe dezelfde kansen, als die worden benut natuurlijk.

Nederlandse studenten hebben meer voorzieningen zoals de prestatiebeurs, de gratis OV en de mogelijkheid tot een lage rente lening. Hier hebben ze alleen korting op het OV, het is niet gratis. Wij moeten blij zijn met de prestatiebeurs. Hier hebben ze ook beurzen maar moeten ze elke cent terugetalen. En wij hebben recht op subsidie voor veel dingen als je studeert. Ja je leert toch wel de ´luxe´ waarderen als je hier bent.