´´El que no salta no es Chileno`

Heb een super leuk weekend achter de rug. Was donderdag 17 sept. naar Villa Alemana gegaan. Die donderdagavond met Vanessa, Alvaro en vrienden wat gaan drinken in centrum van Villa Alemana. 18e hadden we een asado (bbq) bij tia Lidia thuis, waar ik bleef slapen. Was erg gezellig. Het was ook gelukkig supermooi weer. Vrijdagavond ben ik met Vanessa en haar vriendin naar een gaydisco gegaan in Valparaiso. Was heel leuk, was nog nooit in een gaydisco geweest. Het was veel rustiger dan in een ´gewone´ disco, rustiger qua mensen en ook qua sfeer. We gingen met in totaal 5 meiden uit en ik was de enige die niet lesbisch was. In de disco was het grappig voor mij om te zien want je had mannen die eruit zagen en zich gedroegen als vrouwen en vrouwen die eruit zagen en zich gedroegen als mannen, soms moest ik echt goed kijken zovan ´He, wat is het nou?!?!?!´ Maar we hebben lekker gedanst en waren uiteindelijk pas om 7 uur thuis, de busreis is 1 uur vanaf Valparaiso en ze maakten me wakker toen we thuis waren en toen was het licht!

Volgende dag, zaterdag was ik op bezoek gegaan bij tia Julia Méndez, en daarna bij tia Tato, toen ik daar was kwam Fernando langs, neefje die daar woont, die ging uit en zoals dat gaat hier in Chili ging ik mee. Deze keer gingen we naar Viña del Mar, naar Sporting terrein daar was een grote Ramada, soort festival met allemaal eet/dans tentjes met typisch Chileens eten, cueca muziek. Was erg gezellig, ook hier zijn we tot laat gebleven en daarna ben ik bij Tia Tato blijven slapen. Volgende dag ontbeten met tia Tato en weer terug naar Santiago want moest werken ´s avonds. Maandag ook gewerkt en gisteren vrij en naar sportschool gegaan. Gisteren heb ik ook Tio Gustavo Méndez gebeld, hij is de broer van mn opa en is altijd moeilijk te bereiken. Hij werkt namelijk in Santiago maar woont in Villa Alemana en heeft ook een apartement in Santiago waar niemand het nummer van heeft etc. lastig dus. Toen dacht ik gisteren ´ik bel gewoon naar z´n werk´ (dat ik daar niet eerder op gekomen ben...) en toen belde ik naar Colegio de Profesores en vroeg naar Gustavo Méndez Araya. `Die is aan het lunchen nu, maar kan hij u terugbellen´ ´Ja, tuurlijk ik ben zijn Sobrina nieta, kleindochter van zijn broer` Nou, toen belde hij dus terug en nu ga ik strakjes met hem lunchen. Ik ga eerst sporten en daarna ga ik naar Colegio de Profesores om met hem te lunchen. Heel apart heb er wel zin in om hem te leren kennen. Dus dat ga ik vandaag doen :-)

p.s.
voor degenen die de geruchten, die via de moderne communicatiemiddelen NL hebben bereikt, geloven moet ik jullie helaas teleurstellen; ik heb geen vriendje hier! Er is niet eens iemand die in de buurt van de benaming ´vriendje´ komt dus... zodra dit wel het geval is zal ik jullie uiteraard via deze site z.s.m. op de hoogte stellen :-)